Alan Lezan

1979 yilinin Agustos ayinda CIA tarafindan bir Kürt raporu hazirlaniyor. O raporda sunlar yaziliyor:”Orta Dogu’da Araplar, Türkler ve Iranlilar’dan sonra dördüncü en kalabalik grubu olusturduklari halde Kürtler, bölgesel bagimsizliklarini elde edemediler. Bunun nedenleri:

– Kabile yasami, din ve diyalekt farkliliklari ve farkli ülkelerde bulunmanin getirdigi engeller, gercek bir Kürt birliginin olusmasini önledi. Bunun sonucu olarak da Kürt milliyetci gruplari birbirinden bagimsiz hareket etme egiliminde oldular.

– Türkiye, Iran ve Irak’ta birbirleriyle mücadele eden gruplar hemen hemen daima Kürt ayrilikciligi ve otonomi arzularini bosa cikarmak icin birlestiler. Bu yüzden Kürtlerin gelecekte ‘selfdeterminasyon’ haklarini elde etme sanslari yüksek degil.

– Iran’daki Kürtler, bu ülkenin Kürtlerin yogun olarak yasadiklari bölgelerinde de fakto kontrolü saglamis olduklari halde, isbasindaki devrimci hükümet, dis iliskiler, ekonomi ve savunma politikalarini üretme ayricaliginin ihlal edilmesine izin vermeyecek. Kürt liderleri hükümetin kendi kuvvetlerini etkili bir sekilde yeniden kurdugu zaman, Kürt bölgesi üzerindeki kontrolü yeniden ele gecirmek icin güc kullanacagini biliyorlar. Bununda ötesinde Iranli Kürtlerin cogu, büyük bir ihtimalle, otonomi icin hükümetle catismaya girme riskindense, sakinlesmeyi tercih edecekler.

– Türk hükümeti, Kürt azinligin kültürel ifade özgürlügünün genislemesine izin verebilecek olmasina ragmen, Türkiye’deki Kürtlere daha fazla siyasi otonomi vermeyecektir.

– Irak hükümeti, askeri güc ve ekonomik baski politikasini, Irak Kürtleri arasinda ayrilikci hareketlerin etkili hale gelmesini önlemek icin, birlikte kullaniyor.

– Suriye’deki Kürt toplulugu, komsu ülkelerdeki Kürt azinliklarindan daha büyük ölcüde yerel toplum tarafindan asimile edilmis durumdadir ve Suriye Kürtlerin hükümet aleytari eylemleri, digerlerine oranla farkli bir görünümdedir. (Bkz: ABD’nin Kürt karti, Yavuz Turan, Otopsi yayinlari, 1993)
Bu rapor yukaridada belirtildigi gibi 1979’da, yani 27 yil evelli hazirlanmis. Bugün Kürt örgüt ve partilerine baktigimizda ne yazik ki ayni tablo ile karsilasiyoruz. Hemen hemen hic bir degisiklik yoktur. Kürdler kendi icinde dün oldugu gibi bugünde barisik degiller. PKK ile birlik istenilmiyorsa eger, o zaman PKK disi ne kadar parti ve örgüt varsa birlesmelidirler. Bölge devletlerinin isgaline son vermenin tek yolu, özgürlük ve bagimsizligin yolu A’dan Z’ye kalici ULUSAL BIRLIKtir.

Alan Lezan, Berlin – 28. Ocak 2004